تو علمدار حسینی       یارو
غمخوار حسینی

          عباس یا ابوفاضل

تو زاده ام البنین عزیز زهرایی       تو ساقی اهل حرم در کربلایی

پشت و پناه لشکری امیر دلهایی     کاشف کرب حسینی و مرهم غمهایی

زهرا را نور دو
عینی    یار وغمخوار حسینی

عباس یا ابوفاضل

دستت جدا از پیکرت در کربلا شد       همچون باب غریب خود فرقت دو تا شد

از بعد رفتنت حسین بی کس و تنها شد   راست جدا ز پیکر و بر نیزه ها شد

کاشف کرب حسینی    یار وغمخوار حسینی

عباس یا ابوفاضل

بیا وبنگر به خیمه گه رقیه بی تاب است   آخر مگر به کربلا قحطی آب است

تشنه لب تر از همه کس طفل رباب است   دادی وعده آب ولی مشکت بی آب است

          تویی
که مقطوع الیدینی    یاروغمخوار حسینی

عباس یا ابوفاضل

بنگر به حال من اخا با قلب خسته        از داغ تو عزیز من پشتم شکسته

جسمت کنار علقمه در خون نشسته          آمد کنارت مادر پهلو شکسته

          تویی
که دلدار حسینی یارو غمخوار حسینی

عباس یا ابوفاضل